Nawet ze swoimi wątpliwymi stereotypami płciowymi, Bakuman szybko staje się jedną z moich najczęściej oczekiwanych obecnych serii manga, ze względu na jego wgląd w kreatywną działalność jako przedsiębiorczość. W ostatnim tomie dzieci stały się profesjonalnymi twórcami mangi; W tej książce zajmują się aspektami, które sprawiają, że praca jest pracą, a nie tylko marzeniem o tworzeniu sztuki i wygłupienia.
Gdy tom się otwiera, dzieci otrzymują złe wieści. Redaktor, który je odkrył i kierował, ten, który przekazał im wszystkie podstawowe informacje o tym, jak usługa działa, musi przekazać je komuś innemu z powodu jego obowiązków zwiększających gdzie indziej. Dostają nowego, młodszego faceta, Miurę, który wydaje się bardzo entuzjastyczny, ale nie tak doświadczony lub pomocny. (Z włosami i nosem, przypomina także smused-twarz Astro Boy.) Wyczuwam o wiele więcej konfliktów, ponieważ dzieci wydają się wiedzieć o tym, co chcą stworzyć i dlaczego. Zamiast mentora mają teraz redaktor, który rośnie z nimi.
Przejście pozwala jednak na wczesny wybuch emocji, gdy poprzedni redaktor i twórcy pożegnają się. Tak wiele książki polega na zaprzeczaniu uczuciom w zakupie, aby być profesjonalnymi lub osiągając osiągnięcia – jak Moritaka i jego wirtualna dziewczyna Miho ślubowali to zrobić – że takie chwile wydają się bardzo szczere i odświeżające.
To pierwsza książka z serii, która naprawdę wykorzystuje różne postacie wprowadzone do tej pory, zwłaszcza innych aspirujących twórców Mangi Moritaka i Akito, spotkali się na swojej drodze. W rzeczywistości, kiedy myślę o tej książce, nie myślę o tych centralnych dwóch – to o wiele bardziej żywe, przesadzone postacie otaczające je, które wychwytują wyobraźnię. Ale to świetne, spełnione użycie struktury. Żadna z obsady wspierającej nie mogła zarządzać własną serią – jak widzimy w zbyt soczystym rozdziale koncentrującym się na starszym Nakai i jego próbie zdobycia jego pisarza Miss Aoki z innego kreatywnego partnerstwa. Działają najlepiej w mniejszych dawkach, co pozwala im lśniące chwile bez męcząc czytelnika ich dziwactw.
Na przykład Hiramaru jest „porzucaniem korporacyjnym”, którego pierwsza manga zdobyła nagrodę. Zobaczymy go na imprezie noworocznej firmy, gdzie jest przezabawny, szczególnie w martwej kontrastu z zwariowaną ekscentryczną Nizumą, kolejnym licealistą. Hiramaru nie zdaje sobie sprawy z tego, jak dobrze go ma, aby zostać wybranym do serii z tak małą pracą, a teraz żałuje swojego wyboru, aby zrobić mangę, biorąc pod uwagę, że to duży wysiłek. Najbardziej wymowną linią jest, gdy Moritaka mówi do Nizumy o Hiramaru: „Każdy, kogo uważasz za dziwne, aby być naprawdę dziwnym”. Kiedy powróci później, szukając kryjówki studyjnej, jest to o wiele bardziej świetna komiczna ulga, która stawia wydarzenia z perspektywy.
Przy tak wielu długich balonach dialogowych, takich jak wczesny wykład Miury na temat prowadzenia studia i płacenia asystentów, zdumiewające jest to, że sztuka jest nadal tak szczegółowa. Koniec rozdziału 37, który pokazuje scenariusze sceny partyjnej przeciwko ostatecznej wersji, jest szczególnie pouczający, w jaki sposób wszystko było czytelne pomimo dużej ilości informacji. Emocje bohaterów są zawsze widoczne i łatwe do zrozumienia, co sprawia, że czują się jak ludzie zamiast marionetek z edukacji biznesowej.
Rzucanie asystentów młodych twórców daje im nowe osobowości, aby wykazać się wzrostem i dojrzałością, podczas gdy ich nowy redaktor ma własne gusta i techniki pracy. Jest to przyjemna zmiana od wszystkich „to jest świetne, po prostu musimy cię odkryć” do tej pory i dostarcza o wiele więcej wyzwania do prowadzenia serii. Przypomina także amerykańskiej czytelnikowi, że redaktor manga ma duży wpływ i wpływ na pracę – to nie tylko wizja artysty. Co sprawia, że jest o wiele trudniejszy, gdy redaktor jest zbyt łatwo kołysany przez każdego, kto właśnie z nim rozmawiał.
Pytanie dziewcząt znów pojawia się, ponieważ jednym z asystentów zespołu jest kobieta, co wskazuje, że dziewczyna Akito, Miyoshi, również pomaga. Moritaka komentuje, że „o wiele łatwiej jest mieć dwie dziewczyny niż jedna”, stwierdzenie, które można interpretować dowolną liczbę sposobów. Byłem po prostu zadowolony, że została przedstawiona jako znacznie bardziej osiągnięta młodszych pomocników. Ma sens, że nie ma wielu kobiet, biorąc pod uwagę, że ta seria dotyczy mangi Shonen (chłopców), ale jestem teraz ciekawy, jak podobna seria działałaby w sferze Shojo. Czy byłoby to o wiele bardziej jak panna Potter, czy wskazać dziewczyny?
Udostępnij to:
Świergot
Facebook
Tumblr
Powiązane posty:
Bakuman Manga End ogłosił; 10 Dużo książek do Gothere to 10 książek z serii Bakuman w Stanach Zjednoczonych i cieszyłem się nimi. Teraz, za pomocą Ann, pojawia się wiadomość, że tokugumi Ohba i Takeshi Obata ogłosili, że ich ostatni rozdział zostanie opublikowany w Japonii w przyszłym tygodniu 23 kwietnia. Ostatni…
Bakuman Tom 10even Tnull
